2002 story of team EH

Introduction

Current edition

Rules

Previous editions

Contact us

Euroglide 2002 story of team EH

This story Proloog Dag 1: Gas op die lollie! Dag 2: Vroeg starten? Dag 3: Vroeg starten!!! Dag 4: Zum Wasserkuppe Dag 5: Wind Dag 6: Het einde Stories index

Proloog Door: Put Hieronder volgt het verhaal van de belevenissen van het EH-team, zijnde Gerard Jonkers, Ronald Kaay, Antoon Kerkhofs en ondertekende. Nou was het eigenlijk de bedoeling om een lang en smeuïg verhaal te schrijven met veel Franse wijn, veel Duitse halve liters en bratwurst, etc. Maar het weer heeft daarvoor niet meegewerkt. Reeds na 6 dagen hadden we de ‘barre’ tocht van 2200 km afgelegd, zodat we zaterdagavond gewoon weer in de Fly-inn aan de Bavaria zaten. Alsof er niets was gebeurd.....

Dag 1, ma 24 juni: Gas op die lollie!! Maandagmorgen begon zoals gebruikelijk met een perfect verzorgd ontbijt in de Fly-inn (met dank aan Heinz en z’n dame’s). Al snel werd duidelijk dat het wel eens een hele mooie eerste dag kon worden. Gerard en Ronald mochten de spits afbijten. Rond een uur of 1 waren de mannen airborne. Het traject liep via Leende naar Dahlemer Binz en daarna richting Romorantin in Frankrijk. Toon en Put reden in de volgauto, met als callsign Duo Penotti. De hele stoet aanhangers verplaatste zich richting het zuiden, wat soms mooie plaatjes opleverde (5 aanhangers van de EACzc achter elkaar). Toon grapte in het begin nog dat we via Brussel waarschijnlijk sneller in Romorantin waren dan via Luik. Ha ha, alsof ze vandaag Romorantin zouden halen.

Maar de mannen vlogen vreselijk hard. EH voor Duo Penotti: Gas op die lollie!! Enfin, het kwam er dus op neer dat Put beter naar Toon had moeten luisteren, want dan hadden ze ’s avonds wel eten gehad. Om kwart voor elf kwamen we aan op Romorantin waar een aantal kisten, waaronder de EH, was geland. Van Eindhoven stonden er ook de D2 en de XX.   Hulde! De eerste dag al 630 km. Smitje had het keerpunt zelfs al gerond en stond nog verder! Snel 3 flessen bier nuttigen en naar bed. Morgen een nieuwe dag... go to top

Dag 2, di 26 juni: Vroeg starten? Ook de tweede dag zag er veelbelovend uit. Al vrij snel ontstonden er cumultjes boven Romorantin, alleen de sleepvlieger liet het een beetje afweten. Terwijl de motorzwevers van de Euroglide vrolijk snorrend startten, moesten de zwevers nog een klein uurtje wachten totdat de sjefpielot klaar was met eten. Uiteindelijk gebeurde het dan toch en de hele handel was weer onderweg. Hoe belangrijk dat vroeg starten is, werd al snel duidelijk. Nog maar net weg boven Romorantin kwamen we de eerste kisten tegen die 170 (!) km voor Romorantin waren gestart (waaronder de MCC), typisch geval van Merde. Tot St. Florentin verliep de vlucht aardig, alleen daarna werd het blauw en waren de bellen moeilijker te vinden. Toon en Put hebben beiden regelmatig de kist flink omhoog moeten vloeken en ik weet zeker dat Flip en Han (MCC) onder ons nog veel meer vervelende woorden hebben geroepen. Het zag er naar uit dat onze vlucht zou eindigen op het vliegveldje Joinville. We zagen de D2 en de MCC al landen.

Plotseling vlogen we een sneaky belletje binnen, dat ons toch weer naar 1700 meter bracht. Door dus.. Via vliegveldje Neufchateau probeerden we Nancy te halen. Wat erg leuk was, was dat we onze eigen ophalers beneden zagen rijden. EH crew on its way to Nancy Duo Penotti voor EH: volgende kruising links! Heel bijzonder. Nancy kwam net binnen glijbereik en na een half uurtje stonden we op het para-veldje Nancy-Azelot. Toch nog 90 km verder dan Joinville, maar daar moet je dan ook wel 7 en een half uur voor vliegen! Snel de kist afbreken, hotelletje zoeken en eten. go to top

Dag 3, wo 26 juni: Vroeg starten !!! Vandaag wilden we starten vanaf Pont s.Vincent, bij Nancy. Maar helaas, een heel groot veld met wel 4 lierbanen en een knoeper van een hangaar, maar op een wandelaar na geen andere mensen. Doorrijden naar Nancy-Malzeville dan maar. Daar waren wel mensen en ze begonnen meteen op te scheppen over hun mooie Trui (lier). Wij snel monteren, alleen het probleem was dat die Trui van hun nog niet op het veld stond en wij wel! Eventjes aandringen dus. Blijkbaar viel dat ‘aandringen’ niet in goede aarde want we kregen prompt te horen dat de Trui kapot was. De volgende anderhalf uur waren de meest frustrerende minuten in Put zijn leven. De ene na de andere die gisteren op Joinville stond, meldde zich via de radio om half 1 reeds boven Nancy op 2200 meter. #!$%%##^*!!!!!

Om twee uur waren die fransen klaar met eten en was de Trui ineens gemaakt. Gerard en Ronald begonnen aan de inhaalrace, wat ze overigens erg goed afging. Ze rondden Lachen Speyerdorf en Klippeneck in no time en gingen vervolgens op pad richting het een na laatste keerpunt: Cham Janahof. Uiteindelijk kwamen de EH en de MCC aan het eind van de dag aan op het idyllische vliegveldje Aalen. Werkelijk schitterend en heel gezellig. Een groot terras met restaurant en hotel op het vliegveld en allemaal van die Heidi’s die ons de halve liters bier en schnitzels kwamen brengen. Al met al een gezellige avond met de mannen van de MCC. go to top

Dag 4, do 27 juni: Zum Wasserkuppe Vandaag wederom mooi weer. Na een heerlijk Duits ontbijt werden de kisten naar het veld gebracht. Daar nog een heel bizarre near miss gezien tussen een Ventus zelfstarter en een Formule 3 auto (testen) die elkaar tegenkwamen op de hoofdbaan. Even vleugeltje omhoog en de Formule 3 auto schoot er net onderdoor!!! Voor Toon en Put begon de vlucht super. De afstand van Aalen naar Cham Janahof (180 km) werd met de wind mee in een supersnelle tijd afgelegd. Gas op die lollie!! Daarna werd het echter wat moeilijker. Op koers zag het er niet meer zo fraai uit en iedereen liep een beetje tegen hetzelfde slechte weer aan. Lentis boven Bayreuth

Vliegveld Aalen. Formule 3 auto op de runway. We besloten om richting de Wasserkuppe te vliegen, alleen dit hebben we net niet kunnen halen (35 km ervoor), dus werden de laatste kilometers naar de Wasserkuppe gereden. Op de Wasserkuppe kwamen we nog meer bekenden tegen waaronder Michel en Poortje met de XX. Vóór deze dag lagen ze een behoorlijk eind voor op ons, maar omdat zij eerder tegen het slechte weer aanliepen, waren we weer ingelopen. It’s all in the game! ’s Avonds hebben we gezellig met zijn allen gegeten en wat gedronken en zijn vervolgens vroeg naar ons bedje gegaan. We hebben nog heel veel krediet kilometers en als het weer meezit kunnen we morgen misschien thuis zijn! go to top

Crew of EH and XX on their way to Warburg.

Dag 5, vr 28 juni: Wind Wederom een lekker ontbijt alleen het weer, en vooral de wind, werken vandaag niet echt mee. We zullen dus blij zijn als we überhaupt het laatste keerpunt (Oerlinghausen) kunnen halen. De wolken hingen op 300 meter boven het veld, maar omdat het veld op een berg ligt (900 meter) zit je een paar kilometer verder weer op 1000 boven terrein. We konden wel vroeg starten. Had ik allemaal mooie verhalen gehoord van Adje over de Wasserkuppe, van het zweefvliegmuseum etc. heb ik niet eens de tijd om er iets van te zien. Een nadeel van een snelle Euroglide. De XX en de EH vlogen samen op, alleen de wind en buien op koers speelden hun parten. Ze moesten landen op het vliegveldje Warburg, 60 km voor Oerlinghausen. Vervolgens zijn we naar het keerpunt gereden. Daar hoorden we dat Smitje vandaag gefinished is op Venlo. Goed gedaan!

XX start op de Wasserkuppe. Het ging nu dus om de tweede plaats. We stonden met 4 kisten op Oerlinghausen van de zweefvliegklasse nl. XX, C4, YZ en de EH. Tussen ons en Venlo zat niemand meer, dus dat wordt morgen lekker spannend. go to top

This story Proloog Dag 1: Gas op die lollie! Dag 2: Vroeg starten? Dag 3: Vroeg starten!!! Dag 4: Zum Wasserkuppe Dag 5: Wind Dag 6: Het einde Stories index

Dag 6, za 29 juni: Het einde Nog 180 km naar Venlo. D.w.z. nog minimaal 80 km. vliegen en we zijn thuis. De laatste 100 km zouden we nog mogen rijden. Er staat een fikse tegenwind en er hangen rond Oerlinghausen fikse buien. De 4 kisten zijn snel achter elkaar de lucht in en het gekreukel kan beginnen. De C4 zijn we vrij snel uit het oog verloren, Poortje zit in de XX laag boven het veldje Bad Sassendorf en wij even later ook. Toch nog een aardig belletje gepakt en boven glijpad richting het vliegveld bij Hamm gestoken. Vanaf daar is het nog 115 km naar Venlo. Bij Hamm zien we de C4 laag zitten en we zijn ervan uit gegaan dat ze daar moesten landen. Ondertussen zaten wij op glijpad van het vliegveldje Lunen. Dit ligt 93 km voor Venlo en is dus net genoeg. EH Passing the 100 km distance to Venlo.

De thermiek was daar op, dus zijn we (XX en EH) daar geland. EH lands on Lunen. Antoon Kerkhofs cheering. Op de grond hebben we afgesproken dat we tegelijk op Venlo zouden ‘finishen’. Dit om te voorkomen dat er een race op de autobahn zou plaatsvinden. Zo gezegd, zo gedaan en om 18.08 uur kwamen de XX en de EH gezamenlijk het vliegveld van Venlo opgereden. De YZ was er nog niet dus zijn we allebei (voorlopig) tweede. Een mooie prestatie voor een belachelijke snelle zweefvliegrace. EH and XX arrive on Venlo. Put and Michel are happy. Bij deze wil ik het organisatie-team van de Euroglide 2002 hartelijk danken voor de perfecte organisatie. Het is zeker voor herhaling vatbaar. Marc van der Putte go to top

Created by Poort